Dünyadaki başlıca kalıp üreticileri arasında Asya bölgelerinde Japonya, Kore ve Çin ana karası, Amerika kıtalarından ABD ve Avrupa bölgelerinde Almanya yer almaktadır. Bu makale, her ülkenin kalıp endüstrisini tanıtmayı ve kalıp endüstrisinin Çin ile diğer ülkeler arasındaki rekabet gücü ve farklılıkları üzerine analiz yapmayı amaçlamaktadır.
1. Her Ülkede Kalıp Sektörü
Dünyada kalıp üreten ve tüketen ülkeler arasında en büyük katkıyı Çin ana karasındaki kalıp üreticisi ve çalışan sayısı sağlıyor. Devlet mülkiyetindeki işletmeler toplamın yüzde 70’ini oluştururken, yabancı sermayeli şirketler de daha büyük bir pay oluşturuyor. Bazı büyük kalıp fabrikalarının 600-700 çalışanı var, hatta bazılarının binlerce kalıp işçisi var. Çin’de plastik enjeksiyon kalıbı, kalıp yapımı, kalıp yapımı, döküm kalıbı, kauçuk kalıpları, kalıp tasarımı, basınçlı döküm konularında uzmanlaşmış ISO 9001 sertifikalı büyük ölçekli bir kuruluş olan cikmold şirketini ele alalım; örneğin, yaklaşık 6.000’den fazla çalışanı var. . Orta ölçekli fabrikalarda 150-300 işçi varken, küçük kalıp fabrikalarında en az 50 işçi var. Ancak diğer ülkelerde kalıp sanayisi ağırlıklı olarak orta ölçekli ve küçük fabrikalara dayanmaktadır.
Ürün kategorisi itibarıyla Japonya ve Çin anakarası 2009 yılında enjeksiyon kalıp ve plastik kalıp sektörüne odaklanarak toplamda yüzde 80’i aşan bir orana ulaştı. Piyasadaki uygulamalar için araba kalıpları çoğunlukla Japonya, Kore, Amerika ve Almanya tarafından üretilirken, elektronik ve telekomünikasyon kalıpları Çin’de üretilen ana ürünlerdir.
Her ülkenin ithalat ve ihracat durumuna göre, Japonya, Güney Kore ve Almanya kalıp ihracatına yönelik güçlü ülkeler iken, Çin ana karası ve Amerika, yerli üreticilerin büyük kalıp kalıplarını dolduramaması nedeniyle kalıp ithalatına yönelik güçlü ülkelerdir. Piyasa talebini şekillendiriyor ve ithalata bağımlı olmak zorunda kalıyoruz. 2009 ithalatçı ve ihracatçı ülkelerin raporuna ilişkin analiz, ülkelerin çoğunun komşu olduğunu, ancak Japonya’nın alışılmadık bir şekilde Amerika’ya kalıp ihraç etmeye odaklandığını ve Çin’deki hızlı ekonomik gelişme nedeniyle dikkatini Çin ana karasına çevirdiğini gösteriyor.
Maaş açısından, Amerika Dış Ticaret Kurulu’nun açıkladığı 2009 kalıp sektörü tanıtım belgesine göre, en fazla Almanya’daki mühendislere, en az maaşı ise Japonya, Amerika ve Çin’den alıyor. Açıkçası, Çin anakarası ile diğer ülkeler arasında işgücü maliyeti açısından büyük bir fark var.
2. Kalıp Sektörünün Her Ülkeye Göre Avantajları ve Dezavantajları
Japonya, Amerika ve Almanya gibi teknolojik açıdan gelişmiş ülkeler, yüksek hassasiyetli ve bileşik kalıp tasarlama ve üretme konusunda öndedir ve çok sayıda vasıflı araştırma ve geliştirme çalışanına sahiptir. Japon kalıp üreticileri cilalama ve taşlamaya odaklanırken, Almanlar işleme süresinden tasarruf etmek için verimliliği ve hassasiyeti artırmayı tercih ediyor. Japonya kalıp sektöründe piyasada üretimde veya iç talepte belirgin bir düşüş görülüyor. İşletme maliyetleri açısından, yüksek maaş ve refahla karşı karşıya kalan alt endüstriler ve kalıp imalatçıları, işgücü maliyetini azaltmak ve fiyat rekabetçiliğini güçlendirmek için ürün yerlerini kademeli olarak komşu gelişmekte olan endüstri parkına ve daha az gelişmiş ülkelere değiştirmektedir. Ancak bu eğilim kaçınılmaz olarak teknolojinin kiralanmasına neden olacak ve bu ülkeleri çok daha fazla kalkınma fonu sağlamaya ve teknoloji işleme ve tasarlama konusundaki gazı genişletmeye teşvik edecek.
Yukarıda adı geçen ülkelerle karşılaştırıldığında, Çin anakarası ve Kore teknoloji açısından eksiktir ancak büyük miktarda ucuz işgücüne sahiptir ve bu da ürünlerini pazarda daha rekabetçi kılmaktadır.
3. Sonuç
Genel olarak kalıp üreticileri çoğunlukla orta ve küçük ölçeklidir. Bu nedenle, işletme maliyetlerini tahsil ederken sıklıkla zorluklarla karşılaşıyorlar ve devletin desteği ve vergi tercihleri olmadan güçlü kalmaları çok zor. Çin anakarası ve Güney Kore dışında diğer ülkeler yüksek işçilik maliyetiyle karşı karşıya ve bu sorundan kurtulmanın tek yolu ürünün katma değerini artırmak.
